Χαιρετισμός του ΣΕΨ στην Μακαριστή Μίκα Χαρίτου Φατούρου
Εκφωνήθηκε από την Πρόεδρο κ. Β. Μπουκουβάλα
στην τελετή ταφής στις 18-1-2013
Η Μίκα Χαρίτου Φατούρου άφησε ένα ανεξίτηλο στίγμα τόσο στην ακαδημαϊκή όσο και στην επαγγελματική Ψυχολογία. Πάντα παρούσα στις αποφασιστικές και κρίσιμες περιόδους της Ψυχολογίας , υποστήριξε με μαχητικό τρόπο τις απόψεις της , που σε κάθε περίπτωση είχαν , ως κύρια οδηγό παράσταση , την αυτονόμηση της ψυχολογίας , την βελτίωση του επιστημονικού της επιπέδου , καθώς και την ενότητα του κλάδου μας.
Με ολοκληρωμένες σπουδές στην Ψυχολογία στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου , με εξειδίκευση στην Σχολική Ψυχολογία , έγινε από τα πρώτα μέλη του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων , αμέσως μετά την ίδρυσή του το 1963.
Εν συνεχεία παρά την απασχόληση της με την ακαδημαϊκή της καριέρα συνέβαλε ενεργά στις συλλογικές προσπάθειες για την συγκρότηση της Επιστημονικής Επαγγελματικής Ψυχολογίας. Συμμετείχε δραστήρια στη διατύπωση του Κώδικα Δεοντολογίας του ΣΕΨ , του Νόμου για την Άδεια Άσκησης Επαγγέλματος Ψυχολόγου και στην πραγματοποίηση επιστημονικών συνεδρίων Ψυχολογίας . Είχαμε δε την τιμή να την εκλέξουμε Πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων από το 1978 έως και το 1980.
Παράλληλα επεξέτεινε την επαγγελματική της κατάρτιση στον τομέα της Γνωστικής Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας , πάλι στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 , την περίοδο των μεγάλων μεταρρυθμίσεων στην Ακαδημαϊκή Ψυχολογία πρωτοστάτησε , από τις θέσεις ευθύνης που κατείχε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στην δημιουργία Αυτόνομου Τμήματος Ψυχολογίας , καθώς και στην συγκρότηση της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας.
Πολλοί συνάδελφοι των νεοτέρων γενεών θυμούνται με συγκίνηση στις αρχές της δεκαετίας του ’90, στην κρίσιμη για τον ΣΕΨ Γενική Συνέλευση , την αποκαλούμενη του ΝΙΜΙΤΣ, να υπερασπίζεται με θέρμη την διατήρηση της ενότητας του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων.
Μερικά χρόνια αργότερα ο ΣΕΨ την πρότεινε στο Υπουργείο Υγείας , ως Πρόεδρο της επιτροπής του ΚΕΣΥ για την διαμόρφωση μεταβατικών ρυθμίσεων στην Άδεια Άσκησης Επαγγέλματος Ψυχολόγου.
Ο ΣΕΨ συνεργάστηκε στενά μαζί της και τελικά οι προτάσεις της επιτροπής έγιναν δεκτές από την Βουλή των Ελλήνων.
Έτσι νεότερες γενιές επαγγελματιών ψυχολόγων βγήκαν από ένα καθεστώς 15ετούς ομηρίας.
Με ιδιαίτερα θερμή αφιέρωση χάρισε το βιβλίο της στην Βιβλιοθήκη του ΣΕΨ , που αποτελεί την επιστημονική της παρακαταθήκη. Δηλαδή τη γέφυρα μεταξύ των βαθειά δημοκρατικών της πεποιθήσεων και της Ψυχολογίας της Εκπαίδευσης . Έδειξε με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι όταν η μια λείπει από την άλλη , τότε διαμορφώνονται προσωπικότητες που μπορεί να γίνουν έως και βασανιστές .
Στις 13 Οκτωβρίου είχαμε την χαρά να την έχουμε μαζί μας στην ετήσια Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας , που έγινε για πρώτη φορά στα νέα ιδιόκτητα γραφεία του ΣΕΨ. Με μεγάλη ζωντάνια και δημιουργικότητα πρότεινε ερευνητικές συνεργασίες με νέους επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της εκπαίδευσης και θέλησε να συμβάλλει οικονομικά στην ανακαίνιση των γραφείων του ΣΕΨ.
Ο ξαφνικός και πρόωρος θάνατος της ανέκοψε σε όλους μας την χαρά και την υπερηφάνεια να την ανακηρύξουμε σε δημόσια εκδήλωση επίτιμο μέλος του ΣΕΨ , πρόταση που της κάναμε προφορικά εκείνη την ημέρα και την απεδέχθη με συγκίνηση.
Της είχαμε κάνει την ίδια πρόταση πριν πολλά χρόνια , το 2001. Τότε είχε αρνηθεί επειδή ήθελε να παραμείνει μάχιμη και μας είπε, με την γνωστή σε όλους μας ιδιοσυγκρασία, « όχι, γιατί δεν θέλω να χάσω το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στον ΣΕΨ».
Μίκα, θα ζεις πάντα στις καρδιές μας .
