Μια ολόκληρη νύχτα, από το δείλι ως την αυγή. Μια μητέρα και μια κόρη, μια κουβέντα βαθιά και τρυφερή, με γέλιο και δάκρυ, με αγάπη και πόνο, με απόγνωση και ελπίδα, με αλήθειες… σαν την ίδια τη ζωή. Τι λένε οι δυο τους, ταξιδιώτες με διαφορετική αφετηρία και άλλον προορισμό, που όμως συναντιούνται στους ίδιους σταθμούς ζωής; Πώς γεφυρώνουν το χάσμα που τις χωρίζει, τι μαθαίνουν για τον κόσμο που γέννησε και ανέθρεψε την καθεμιά τους, πώς βαδίζουν στη ζωή ενωμένες μα ανεξάρτητες;
Η Ελισάβετ Μπαρμπαλιού υφαίνει ένα νήμα γεμάτο αναμνήσεις, τραύματα, όνειρα και φόβους, που ενώνει αόρατα και άρρηκτα τρεις γενιές, τη μάνα και την κόρη, αλλά και τη γιαγιά που πλέον έχει “φύγει”, μα έχει αφήσει το ανεξίτηλο αποτύπωμά της στις ζωές και τις ψυχές των απογόνων-επιγόνων της. Στον διάλογο αυτόν, η συγγραφέας αξιοποιεί προσωπικά βιώματα, δημιουργώντας παράλληλα συνηχήσεις από τις πολύτιμες και μεστές συνεδρίες που προέκυψαν από την πολύχρονη κλινική της εμπειρία ως οικογενειακής θεραπεύτριας, προκειμένου να δώσει το ερέθισμα για σκέψη, επικοινωνία και αλληλοκατανόηση, που μπορεί να οδηγήσουν στη λύτρωση, στην ίαση μιας ολόκληρης κοινωνίας – και ενδεχομένως κατορθώσουν να μετατρέψουν το τραύμα σε θαύμα. Με εφόδια την επιστημονική σκευή της, την τολμηρή ματιά της, αλλά και την ευαισθησία της, ρίχνει φως σε πτυχές της σύγχρονης ζωής, που αφορούν την οικογένεια, την παιδεία, την κλιματική αλλαγή, τον πόλεμο, τη βία, την κρίση αξιών, τις σχέσεις των δύο φύλων, τις ανάγκες των νέων, αλλά και τις αγωνίες τους.
Ένα βιβλίο για έναν κόσμο σε κρίση, για δύο γενιές αντιμέτωπες, που επιρρίπτουν ευθύνες, αλλά και αναζητούν η μία το χέρι της άλλης, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να προχωρήσουν μπροστά. Συμφιλιωμένες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Συγχαρητήρια, Ελισάβετ, για το ενδιαφέρον βιβλίο σου. Τις καλύτερες ευχές μου σ’ εσένα και εύχομαι να έχει μεγάλη επιτυχία”. (Ίρβιν Γιάλομ)
